Jak zabezpieczyć próbki

Mate­ri­ałem bio­log­icznym wyko­rzysty­wanym w tes­tach na ojcost­wo jest wymaz z wewnętrznej strony policz­ka. Pobranie takiego wymazu jest bard­zo łatwe. Stąd też wielu naszych pac­jen­tów decy­du­je się przy­go­tować go samodziel­nie w domu. Jest to najlep­sze wyjś­cie jeśli w bada­niu ma uczest­niczyć małe dziecko, dla którego wiz­y­ta w placów­ce medy­cznej może być stre­su­ją­cym przeży­ciem. Po pobra­niu próbek pac­jen­ci bard­zo częs­to nie wiedzą jed­nak, jak je praw­idłowo zabez­pieczyć przed wysyłką. 

Pobieranie i zabezpieczenie wymazu z policzka

Oso­ba, która pobiera wymaz od siebie i dziec­ka powin­na mieć przez cały czas ubrane jed­no­ra­zowe rękaw­icz­ki, począwszy od momen­tu roz­pakowa­nia wymazówek a skończy­wszy na ich ponownym wsadze­niu do opakowa­nia. Ma to na celu zapo­b­ie­ganie zanieczyszcze­niu wymazówek obcym DNA. Wymaz pobiera się poprzez pocieranie końcem wymazów­ki obu policzków z ich wewnętrznej strony. Dla każdego policz­ka przez­nac­zona jest jed­na wymazówka. Policzek powin­no się pocier­ać ok. 10 razy, płyn­nym ruchem w kierunku tam i z powrotem.

Ok. 2 godziny przed pobraniem oso­by badane nie powin­ny już spoży­wać żad­nych posiłków, pić słod­kich napo­jów, żuć gumy, ani pal­ić papierosów.  Przed pobraniem, jak i w trak­cie, w jamie ust­nej pac­jen­ta nie powin­no być żad­nych ciał obcych, np. liza­ków. W przy­pad­ku małych dzieci czas ten może wynosić 1 godzinę.

Gdy już wszys­tkie wymazy zostaną pobrane należy włożyć je do opakowa­nia i wsunąć w tek­tur­ową osłonkę. Zabez­piec­zone wymazy należy pod­pisać imie­niem, nazwiskiem, datą urodzenia i datą pobra­nia, chy­ba, że badanie ma być anon­i­mowe. Wtedy wymazów­ki zosta­ją opisane jako: „ojciec”, „dziecko”. Następ­nie wystar­czy włożyć je do dołąc­zonej do zestawu zaadresowanej kop­er­ty zwrot­nej, razem z doku­men­ta­mi zlece­nia, i odesłać do laboratorium.

Ważne: Prób­ki powin­ny zostać odesłane najpóźniej w ciągu kilku dni od pobra­nia. Przedtem należy prze­chowywać je w suchym, zaciem­nionym miejs­cu o tem­per­aturze poko­jowej. Światło, wilgoć i wyso­ka tem­per­atu­ra to czyn­ni­ki, które mogą doprowadz­ić do degen­er­acji mate­ri­ału genetycznego.

Pobranie i zabezpieczenie włosów oraz innych mikrośladów

Włosy, paznok­cie, szc­zotecz­ki do zębów, maszyn­ki do gole­nia, smocz­ki, gryza­ki, a nawet sztućce czy niedopał­ki papierosów należą do grupy tzw. nie­s­tandar­d­owych próbek, pro­fesjon­al­nie nazy­wanych też mikroślada­mi.  Tak samo jak wymazy powin­ny one być zbier­ane w jed­no­ra­zowych rękaw­iczkach. Aby mokre prób­ki nie pokryły się pleśnią i nie rozwinęły się na nich drob­nous­tro­je, należy je najpierw pozostaw­ić do wyschnię­cia. Podob­nie jak w przy­pad­ku wymazów nie należy narażać ich dzi­ałanie wysok­iej tem­per­atu­ry i promieniowa­nia słonecznego. Mikrośla­dy najlepiej umieś­cić potem w suchej, papierowej kop­er­cie, zamykanym od góry kubeczku na mocz lub plas­tikowym, suchym oraz czystym woreczku i w najszy­b­ciej jak to możli­we odesłać do laboratorium.